Είπαμε εδω και καιρό πως δέν υπάρχει πια θέμα παραμονής για τη φετινή χρονιά. Το σημερινό παιχνίδι απλά την οριστικοποίησε. Κι αν (μαθηματικά) δέν έχουμε εξασφαλιστεί, στην ουσία πια έχουμε περάσει στην προετοιμασία της επόμενης σεζόν.

Το σημερινό παιχνίδι δεν σηκώνει ιδιαίτερο σχολιασμό. Είχε δύναμη, είχε δυο ομάδες που μοιράστηκαν απο ένα ημίχρονο και έναν σκόρερ που κατάφερε να πάρει όλη τη δόξα με το τέρμα που πέτυχε. Αυτά...

Απο εδω και στο εξής; Αγρανάπαυση, φαντάζομαι.

Η φετινή Ξάνθη δεν χρειάζεται να μπλέξει σε περισσότερες περιπέτειες. Play off και τα ρέστα είναι μόνο για τους ρομαντικούς και τους ονειροπόλους. Άλλωστε δεν υπάρχει και κάποιο όφελος από τα παραπάνω παιχνίδια. Ανασύνταξη δυνάμεων, ορθολογικές κινήσεις, ενίοτε τολμηρές. Είναι (φαντάζομαι) καιρός να εγκαταλείψουμε τα ημίμετρα. Στο δρόμο που έδειξαν φέτος άλλες επαρχιακές ομάδες.

Είναι καιρός να το πιστέψουμε και να το απαιτήσουμε! Το οφείλουμε στην ιστορία μας αλλά και στους εαυτούς μας.    

Υ.Γ: Όλα αυτά μέχρι να δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στο ποδόσφαιρό μας...