"Είναι στο χέρι όλων μας να κάνουμε αυτή την κρίση ευκαιρία".

Τάδε έφη Γεώργιος Α. Παπανδρέου.

Για την Ελλαδίτσα μας το είπε αλλά θα μπορούσε να αναφέρεται (κάλλιστα) στην ομάδα μας. 

Μεγάλο λούκι τράβηξε (και τραβάει ακόμα, μην απατάσθε) η Ξάνθη. Δέν ήταν μόνο η τελευταία σεζόν αλλα και οι προηγούμενες που συσσώρευσαν προβλήματα στην πλάτη της. Να μήν τα αναφέρουμε ξανά και ξανά. Τα ξέρουμε όλοι μας. Κουραστικοί καταντάμε.

Το θετικό στην όλη υπόθεση είναι πως το κατάλαβε (επιτέλους) και η κορυφή. Ένα πράγμα σαν την ηγεσία του τόπου, δηλαδή. "Υπάρχουν χρήματα", "δεν υπάρχουν χρήματα". Και τούμπαλιν.

Καλά πάμε, θα πάμε καλά και τούμπαλιν...

Τα πρώτα "μέτρα" είναι γνωστά. Μένει ο Κεχαγιάς, αλλάζει ο βοηθός, ο γυμναστής, ήρθε στο τιμ ο Παπαδημητρίου, αναμένεται αλλαγή ρόλων στη διοίκηση...

Η μεγάλη ευκαιρία της Ξάνθης να αλλάξει το κακό πρόσωπο του παρελθόντως ξεκινά τώρα. Σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη. Τα οικονομικά των ομάδων θα επιρρεαστούν σε πολύ μεγάλο βαθμό απο την κρίση. Δέν είναι καιρός για σπατάλες... Βάλτε στη μέση την διακοπή των κονδυλίων απο την πολιτεία και την επαναδιαπραγμάτευση των τηλεοπτικών (γιατι κανείς δεν είναι μ@...@$ να πληρώνει τσάμπα για ένα αντιεμπορικό πρωτάθλημα) και έχετε μπροστά σας  το τοπίο. Δέν είναι και το καλύτερο δυνατό, ε;

Πλέον οι μεταγραφές θα περάσουν απο κρησάρα. Όχι απλά απο κόσκινο. Λίγες και καλές θα είναι η μία επιλογή. Αρκετές και φθηνές θα είναι η άλλη...

Όπως και να έχει το πράγμα, υπάρχει μια διαφορά σε σχέση με τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση. Ελάχιστοι είναι μαζί του σε αυτή την κρίση. Κι ας ξέρουμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.

Πλέον, όλοι είναι με τον Πανόπουλο. Ή τουλάχιστον οι περισσότεροι. Κι αυτό ο μεγαλομέτοχος δεν το είχε ποτέ στο παρελθόν. Αυτή είναι η δική του ευκαιρία.