Το σημερινό παιχνίδι είχε την ιδιαιτερότητά του. Ήταν παιχνίδι ζωής ή θανάτου. Εκ των υστέρων, κάποιοι μπορεί να το αμφισβητούν αυτό, όμως το άγχος και ο τρόπος με τον οποίο αγωνίστηκε η ομάδα στο πρώτο μέρος έδειξε το αντίθετο. Νευρική, με περίσσιο πάθος (που τελικά την... τύφλωνε), με βιαστικές ενέργειες και ασύνδετη, μπορεί να μήν κινδύνευσε σοβαρά (παρα μόνο στη φάση που ο Μίκα έδειξε γιατι είναι ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας τα τελευταία χρόνια). Στο δεύτερο μέρος και με τη βοήθεια του γρήγορου τέρματος, η εικόνα άλλαξε. Άρδην.

Συμπέρασμα πρώτο: Όταν παίζεις ποδόσφαιρο και όχι μπάλα, κερδίζεις.

Για έναν ανεξήγητο λόγο η Ξάνθη (και αυτό δεν είναι φαινόμενο φετινό αλλα έχει βαθιές ρίζες) αγνοεί την ύπαρξη της μεσαίας γραμμής. Την παρακάμπτει συχνά-πυκνά, πιθανότατα γιατι θεωρεί πως έτσι κάνει το παιχνίδι της γρηγορότερο. Μαθηματικά, οι μακρινές μεταβιβάσεις είναι ευκολότερο να προβλεφθούν απο έναν αντίπαλο αμυντικό. Έχει την πολυτέλεια να προβλέψει την πορεία της μπάλας και να την αναχαιτίσει. Δέν ήταν λίγες οι φορές σήμερα που η αμυντική γραμμή κυκλοφορούσε παράλληλα τη μπάλα στο χώρο του κέντρου. Κατι στο οποίο την ανάγκασε ο Δώνης με το στήσιμο της ομάδας του. Το δυνατό σημείο της φετινής Ξάνθης είναι η μεσαία της γραμμή. Με ποδοσφαιριστές στα άκρα που μπορούν για το καλύτερο και κεντρικούς μέσους που μπορούν με την παρουσία τους να καλύψουν το χώρο. Με τρεις ενέργειες απο τα πλάγια, η Ξάνθη "ξεκλείδωσε" τον Ατρόμητο και έφτασε σε μια εύκολη επικράτηση.

Συμπέρασμα δεύτερο: Όταν εκμεταλλεύεσαι το δυνατό σου σημείο σε ένα παιχνίδι, δικαιώνεσαι.

Ήρθε με πολλές προσδοκίες. Αμφισβητήθηκε έντονα, τόσο ώστε κάποιοι να θυμηθούν την ηλικία του. Βρίσκει τα πατήματά του σε ένα πρωτάθλημα πολύ διαφορετικό απο τα υπόλοιπα που έχει αγωνιστεί.

Συμπέρασμα τρίτο: Αυτός ο Μπόατενγκ ξέρει να παίζει ποδόσφαιρο... Μακράν ο καλύτερος στο σημερινό παιχνίδι.

Άν κάποιος μπορεί να "κλέψει" τον τίτλο του MVP απο τον Ολλανδό, αυτός είναι ο Δημήτρης Σουάνης. Με μεγάλη όρεξη στο παιχνίδι και αρκετές προσωπικές ενέργειες, έδωσε την ασίστ στον Αντεφέμι στο πρώτο τέρμα. 

Συμπέρασμα τελευταίο: Πολύ καλός ρολίστας ο συμπατριώτης μου αλλα τον βασικό επιθετικό ψάχνουμε απο τον καιρό του Ρατζίνσκι...

Σειρά της Λάρισας τώρα... Άντε βρε... και με το καλύτερο γήπεδο στην football league! (που λέει κι ο Αχιλλέας)